MANFAAT DZIKIR

Monggo sareng-sareng belajar, luru wektu ingkang katah kebucal, mergi tiyang sami disibukaken dateng kebetahan, nyambut damel lan kesibukan-kesibukan, sihinggo katah wedal ingkang kebucal cuma-cuma. Milo monggo kito luroni wedal-wedal kolo wau, kito ginakaken damel ngatah-ngatahaken dzikir dumateng Allah WST wonten ing tingkah nopo mawon, wonten ing pundi pangenan kemawon, wedal seneng utawi susah, wedal longgar utawi rupek, wedal pinyambak utawi kempal-kempal senaoso kalian ngopi wonde wande. Jalaran dzikir wonten Allah niku ageng sanget manfaatipun lan ganjaranipun. Tiyang ingkang ngatah-ngatahaken dzikir meniko bade ngraosaken tentremipun gesang. Amergi manahipun tansah kumantil dumateng pengeran, piyambakipun tansah saged imut bilih manungso meniko namung sak dermo ngelampahi gesang. Sedoyonipun sampun diatur dening dzat ingkang moho kuwahos.

Kejawi meniko, dzikir puniko saged dados sebabipun turuning romah lan lintu-lintunipun, wonten ing setunggale hadits dipun sebataken : ora lungguh sopo qaum kang podo dzikir maring Allah kejobo malaikat-malaikat podo ngupengi lan rohmat pangeran tumurun, lan penganten-ngantenge ati tumurun ing atase wong-wong mau, lan Allah nuntun wong-wong mau marang makhluk kang ono ing ngarsane.

Mekaten dawuhe kanjeng Nabi, dados kito mboten perlu sumelang. Menawi purun ngatah-ngatahaken angenipun dzikir, gusti Allah bade paring piwales ingkang mboten kanten-kanten agengipun.

Milo monggo senaoso wonten wande, ngopi kalian rencang katah kito sami ambudidoyo ngatah-ngatahaken imut, ateges dzikir dumateng Allah Ta'ala, kito latih sekedik nggar sekedik. Kados sak bibaripun shalat gangsal wedal, shalat jum'ah lan sak piturutipun. Dzikiripun kanti maos kalimat thayyibah, shalawat utawi waosan-waosan ingkang dipun sagedi. Pokokipun pundi ingkang saged ndadosaken gampil lan sekeco anggenipun nglampahi, saged ajeg ngantos dados kebiasaan. Menawi saged mekaten insyaa Allaah manah kito keraos ayem tentrem. Kados pundi mawon kawontenanipun gesang, manah tetep anteng, lapang lan jembar.

HAQIKOTIPUN TAQWA

YAssalaamu'alaikum wr wb,

Tiyang ajrih dumateng Allah mboten cekap namung kanti lisan kemawon, nanging kedah dibutiaken kalian amaliya ingkang sae saking angguhito badan kito.

Abu Laits sampun negesaken bileh tiyang meniko saged dipun wastani ajrih dumateng Allah SWT meniko saged dipun tingali tanda-tandanipun wonten ing pitung perkawis :

1. Tiyang ingkang lisanipun tansah kangge dzikir dumateng Allah Ta'ala, maos Al Qur'an tuwin kangge mbahas ilmu, kanti mekaten lisanipun mboten dipun ginaaken kangge ngendikan goroh, ghibah ( ngerasani ) lan sanes-sanesipun.

2. Manahipun tansah narimo, mboten gadah raos permusuhan, hasud ( dengki)  lan sanes-sanesipun.

3. Menawi ninggali hal-hal donyo mboten ditingali kanti raos howo nafsu, nanging dipun tingali kanti dipun pundut i'tibaripun/ngalap ibarat, lan mboten purun ningali perkawis ingkang haram, milo Rasulullah SAW dawuh ingkang surahosipun : sing sopo wong ngebaki meripate kelawan perkoro haram, mongko Allah Ta'ala bakal ngebaki mripate ono ing dino qiyamat kelawan geni neroko".

4. Madaranipun mboten dipun kebaki kalian barang infkan haram, sebab Rasulullah SAW sampun dawuh : "Naliko barang haram mlebu ono ing wetenge anak adam, mongko sekabehane malaikat kang ono ing bumi lan langit podo ngelaknati marang wong iku selagine barang haram mau isih ing weteng. Lan nalikone wong iku mati tur isih koyo mengkono, mongko dewe e balak den lebokaken ono ing neroko".

5. Astanipun mboten dipun ginaaken kangge perkawis ingkang haram, nanging dipun ginaaken dateng perkawis ingkang nuju dateng ketaatan.

6. Sukunipun mboten kangge melangkah dateng maksiat, nanging namung kangge melampah nuju dateng keridloanipun Allah : ateges kekancan kalian alim ulama' lan tiyang-tiyang ingkan shaleh.

7. Taatipun dumateng Allah namung keranten Allah SWT.

Dene ciri-cirinipun taqwa inggih meniko, monggo kito perhatosaken dawuhipun Allah SWT : Alif Lam Mim. Kitab Al Qur'an iku kitab kang bener, ora patut den mamangi maneh, den turunaken dening Allah Ta'ala marang kanjeng Nabi Muhammad SAW dadio pituduh tumerape wong-wong kang anduweni dasar taqwa. Yoiku wong kang podo percoyo marang perkoro kang ora katon moto ( koyo suwargo neroko lan liya-liyane)  ngelakoni shalat, lan nyokongaken sebagian saking sebagian bondone, lan iyo wong-wong kang podo percoyo marang kebeneran kitab Al Qur'an lan kitab kang den turunaken sak derenge Al Qur'an, serto percoyo marang akhirat, hyo wong-wong kang mengkono mau, wong kang oleh pituduh saking pengeran, lan hyo wong kang mengkono iku kang bejo kemayangan. ( QS. Al Baqarah : 1-6 )
Amaliya-amaliyah kasebat, pancen mboten gampil kito laksanaaken, nangging kagem tiyang ingkang kepingin angsal kevahagiaan wonten ndoyo ngantos akhirat tentu beban berat kados nopo kemawon sampun ndadosaken persoaalan, senaos kalih ngopi wonten wande merangkak/mberangkang saking sekedik-kedik ngaturaken bab-bab kesaenan ingkang ndadosaken kito saged emut dumateng Allah Ta'ala. Insyaa Allaah kanti usaha-usaha ingkang kados mekaten saking sekedik nggar sekedik ing sakben dintene kito sinauni, kito lampai, insyaa Allah ketaqwaan kito saged tambah terus, kanti mekaten berarti kito sampun gadah modal kangge mengarungi/menempuh kehidupan ing donyo niki ingkang kebak godaan lan tantangan.

Kranten Allah SWT sampun dawuh :

He wong-wong kang podo iman. Siro kabeh podo wedio ing Allah Ta'ala, lan saben-saben awak-awakan mesti kudu niti-niti, amal-amal opo kang arep den ajuaken ( den gol-golaken ) kanggo ngadepi dino qiamat besuk lan siro kabeh podo wedio ing Allah. Temenan Allah iku waspodo, mirsani opo-opo kang siro kabeh podo nindakake.

Kanti ngelampai peritah-perintahipun, monggo kito sami nyinauni, belajar sareng-sareng ndandosi diri. Milo Sayyidina Umar bin Khaththab ngendiko : Podo ngoreksio siro kabeh ing awak iro dewe sak durunge siro kabeh iku dikoreksi/dihisap.

Mugi-mugi hidayah tansah lumeber dumateng kito sami, lan manah kito dipun paringi ketenangan saged ngelampahi kesaena-kesaenan sekedik nggar sekedik, ingkang akhiripun numpuk dados katah amiin amiin yaa rabbal 'aalamiin..